Cin Şeytanlarının Şerrinden Korunma Yolları
2. Bölüm: İbadetlerde
1- Ezana özen göstermek: Buna Muslim’in namaz bahsinde kaydettiği Cabir Radıyallahu anh’ın şöyle dediğine dair hadis tanıklık etmektedir: Peygamber Sallallahu aleyhi vesellemi şöyle buyururken dinledim: “Şüphesiz şeytan namaza çağırmak için okunan ezanı işitecek olursa, er-Ravhâ denilen yere kadar kaçar.” Süleyman (el-A’meş) dedi ki: Ben ona (hadisi Cabir’den rivayet eden Ebu Süfyan’a) er-Ravhâ’yı sordum da şöyle dedi: Orası Medine’den otuzaltı mil uzaklıktadır. Cin Şeytanları
Yine Muslim aynı bahiste Ebu Hureyre Radıyallahu anh’dan şöyle dediğini rivayet etmektedir: Peygamber Sallallahu aleyhi vesellem buyurdu ki: “Şeytan namaz için okunan ezanı işitti mi ezan sesini duymasın diye yüksek sesle yellenir. Ezan kesildi mi geri döner ve vesvese vermeye başlar. Kameti işitti mi yine sesini duymayacağı yere kadar gider. Kamet sustu mu geri döner, vesvese verir.”
Zerkanî şerhinde şöyle demektedir: “Şeytandan kasıt zahirinden anlaşıldığı üzere İblistir… Cins olarak şeytanın kastedilmiş olma ihtimali de vardır. Bu da cinlerden yahut insanlardan haddi aşan herbir azgın hakkında kullanılan bir isimdir. Fakat burada özel olarak cin şeytanı kastedilmektedir. “Yüksek sesle yellenerek” buyruğu zamir ile irtibat bulunduğundan dolayı vav’sız olarak hal konumunda bir isim cümlesidir. Buhârî’nin kaydettiği rivayet te vav’lıdır. Iyad dedi ki: İfadenin zahirine hamledilmesi mümkündür. Çünkü şeytan gıdalanan bir cisimdir. Ondan yelin çıkması mümkündür. Ayrıca bunun onun aşırı derecedeki nefret ve kaçışından söz eden bir tabir olma ihtimali de vardır. Muslim’deki şu rivayet te buna yakındır: “Onun husası olduğu halde… ” Esmai ve başkaları bunu aşırı derecede koşmak diye açıklamışlardır. et-Tîbî der ki: Şeytanın ezanı duymamak için kendisini meşgul etmesi kulakları dolduran ve kişiyi başka bir şey duymaktan engelleyen sese benzetmiştir. Daha sonra buna “yüksek sesle yellenmek” adını vermiştir. Bunu da ezanı duymasın diye yapar… Şöyle de açıklanmıştır: İfadenin zahirinden anlaşıldığı kadarıyla o bu işi kasti olarak yapmaya çalışır. Bunu da ya çıkaracağı bu ses, kendisini müezzini dinlemekten meşgul etsin diye yapar, yahutta bunu beyinsizlerin yaptıkları gibi, hafife almak için yapar ya da namaza uygun düşen hadesten taheretin zıttı abdestsizlik ile karşılık vermek için yapar. Bunu kasten yapmama ihtimali de vardır. Aksine o ezanı duyunca o kadar şiddetli derecede korkar ki, bu korkusu sebebiyle bu sesi çıkartır. Hadiste yüksek sesle ezan okumanın müstehab olduğuna delil vardır. Çünkü ezan sebebiyle şeytanın sesi duymayacağı bir yere kadar uzaklaşacağı açıkça ifade edilmektedir. Az önce kaydedilen diğer hadiste Peygamber Sallallahu aleyhi vesellem’in kullandığı: “Taki er-Ravhâ denilen yere varıncaya kadar…” sözü nereye kadar gideceğini açıklamaktadır.”
Devamını oku
