Çok eski zamanlarda ülkenin birinde bir kadınla iki kızı yaşarlardı. Kızlardan biri öz, diğeri üveydi. Öz kızı çirkin, kötü kalpli ve beceriksizdi. Üvey kızı ise çok güzel, iyi kalpli ve çok becerikliydi.
Kadın büyücüydü. Üvey kızını hiç sevmezdi. Ondan nefret ederdi.
Vaktiyle bir asker varmış. Uzun yıllar krala canla başla hizmet etmiş. Savaş sona erip de asker, aldığı birçok yara yüzünden daha fazla hizmet edemeyecek duruma gelince, kral kendisine demiş ki:
-Köyüne gidebilirsin, bundan sonra sana gereksinmem yok. Artık eline para geçmeyecek, çünkü bana karşılığında hizmet eden ücret alır.
Masal “Kediler Sultanı”
Masal: Bir zamanlar yoksul bir kadın varmış. Bu kadıncağız o kadar yoksulmuş ki yiyecek yemeği bile yokmuş. Bir gece açlıktan ve soğuktan bir köşede uyuyup kalmış. Rüyasında aksakallı bir ihtiyar görmüş. İhtiyar, eğer kediler sultanını bulabilirse yoksulluktan kurtulacağını söylemiş.
Kadın o gün bu gündür kediler sultanını arayıp durmuş. Ama ne çare! Hangi kedinin yanına sokulup “Sen kediler sultanı mısın?” dese, kediler miyavlayıp kaçarlarmış.
Uzun yıllar önce, uzaktaki ülkelerden birinde, üç erkek kardeş yaşardı. En büyük kardeş ve ortanca kardeş hayvanlara hiç acımazlardı. Hayvanları çok seven Mey isimli küçük kardeşlerini de pek sevmezlerdi.
Bu üç kardeş, bir gün kırlarda dolaşmaya gittiler. Önce bir karınca yuvası gördüler.
Büyük ve ortanca kardeşler, hemen yuvaya çubuk sokup karıncaları rahatsız etmeye başladılar. Mey, büyük kardeşlerine engel oldu.