Bir zamanlar, çok uzaklardaki bir ülkede bir köy vardı. Bu köyde Mehmet isimli yakışıklı mı yakışıklı, akıllı mı akıllı bir genç yaşardı.
O sene köyde kıtlık oldu. Mehmet ve ailesi çok zor günler geçirdiler. Ailesinin bu durumuna dayanamayan Mehmet, şehre
gidip para kazanmaya karar verdi.
İki katır yürüyormuş yan yana, Biri yulaf yüklüymüş, biri para:
Köylülerden tuz vergisi toplamışlar. Koca bir heybe dolusu mangır. Para yüklü katırda bir çalım, bir çalım, Başı havalarda, boynunda çıngırak şıngır mıngır: Zenginim zengin der gibi, sağa sola. Derken eşkıyalar sökün etmiş; Doğru vergi katırının üstüne tabii… Yakalamış geminden, durdurmuşlar. Katır diretmiş, savunmaya kalkmış parayı. Eşkıyalar da veryansın etmiş sopayı.
Çocuk İle Kurt
Yüksek bir kayanın üstünde duran çocuğun biri, aşağıdan bir kurdun geçmekte olduğunu görmüş. Başlamış onu aşağılamaya, onunla alay etmeye. Kurt durup şöyle bir bakmış. “Korkak!” demiş. “Beni kızdıracağını mı sanıyorsun? Beni aşağılayan sen değilsin, üstünde durduğun o yüksek kaya!”
Grimm Masalları Masal Oku; Vaktiyle bir kral, bir de kraliçe varmış. Birbirleriyle çok iyi geçinirlermiş. Bunların on iki tane çocukları varmış: hepsi de oğlanmış. Günün birinde kıral karısına demiş ki:
– Eğer doğuracağın on üçüncü çocuk kız olursa, bu on iki oğlan ölmelidir. O zaman kız çok zengin olur, krallık da yalnızca ona kalır.
Bundan uzun uzun yıllar önce bir ülkede cimri bir adam yaşarmış. Öyle cimriymiş ki bütün mallarını altınla değiştirmiş. Bir çuval altını olunca da gidip bir ağacın dibine gömermiş. Hikaye
Aklı fikri hep altınlarındaymış. Onları düşünmekten gözüne uyku girmez olmuş. Yemeden içmeden kesilmiş. Gece gündüz demez, aklına estiği zaman gider, toprağı kazarmış. Sonra altınlarını bir bir sayarmış.
Dünya Çocuk Klasikleri: Bir varmış bir yokmuş. Ülkenin birinde küçük ve şirin bir köy varmış. Bu köyde herkes mutluymuş. Hiç kimsenin bir şikâyeti yokmuş. Bu yüzden köyün ileri gelenleri ve köy halkı tembellik edip, tasasızca yaşayıp gidiyorlarmış.
Gel zaman git zaman köy farelerin istilasına uğramış ve her taraf binlerce fare ile dolmuş bu sebeple köylüler bu durum karşısında çaresiz kalmışlar. Bir araya toplanıp, köyün başkanının yanına gitmişler. Ondan bu soruna bir çare bulmasını istemişler. Fakat köyün başkanı da yıllardır dertsiz tasasız yaşadığından bu sorun karşısında ne yapacağını bilememiş. Köyün ileri gelenlerini bir araya toplayıp akıl danışmış ama kimse farelerden kurtulmak için ne yapılması gerektiğini söyleyememiş.
Külkedisi Sinderella Masalı; Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde uzak ülkelerin birinde, bir kral varmış. Bu kralın çok sevdiği bir karısı ve Sinderella adında dünyalar güzeli bir kızı varmış. Sinderella, güzel olduğu kadar iyi kalpliymiş de. Kralın ve Sinderella’nın mutluluğu kraliçenin ölümüyle bozulmuş. Kral bir süre sonra yeniden evlenmiş. Yeni karısı ise oldukça kıskanç, kötü kalpli bir kadınmış. Kralın yeni karısından da iki kızı olmuş.
Bir zamanlar bir tüccar varmış; öyle zengin, öyle zenginmiş ki, istese bütün caddeleri, sokakları gümüş paralarla kaplatabilirmiş. Ama böyle bir şey yapmamış tabii; parasını nerede kullanacağını gayet iyi bilirmiş çünkü. Cebinden bir kuruş çıkarsa, mutlaka iki kuruş kazanırmış karşılığında.
Evet, bu adam akıllı bir tüccarmış, ama herkes gibi o da ölmüş sonunda. Bütün mirası oğluna kalmış. Tüccarın oğlu parayı har vurup harman savurmaya başlamış; her gece maskeli balolara gitmiş, kâğıt paralardan uçurtmalar yapıp uçurmuş, altın paraları taş yerine kullanıp suda kaydırıp eğlenmiş. Tabii serveti kısa zamanda suyunu çekmiş; bir avuç bozuk para, bir çift eski terlik ve yırtık pırtık bir hırkadan başka hiçbir şeyi kalmamış.
Uzun yıllar önce, uzaktaki ülkelerden birinde, üç erkek kardeş yaşardı. En büyük kardeş ve ortanca kardeş hayvanlara hiç acımazlardı. Hayvanları çok seven Mey isimli küçük kardeşlerini de pek sevmezlerdi.
Bu üç kardeş, bir gün kırlarda dolaşmaya gittiler. Önce bir karınca yuvası gördüler.
Büyük ve ortanca kardeşler, hemen yuvaya çubuk sokup karıncaları rahatsız etmeye başladılar. Mey, büyük kardeşlerine engel oldu.
Anne ördek, güzel bir günün başlangıcında çok mutluydu. Çünkü o gün kuluçkada beklediği yumurtalardan yavruları çıkacaktı. Masal
Biri dışında bütün yumurtalar çatlamış ve yavrular çıkmıştı. Anne ördek, çatlamayan yumurtanın başında uzun süre bekledi. Sonunda son yumurta da çatlamış ve içindeki yavru çıkmıştı.